Tulum ve horon, aslında iki âşık. Kemençe ise bu aşkın kokusuna el veren bir tılsım. Çoğunun fark edemediği, fark edenlerin bu büyük aşkın elinden tutarak coştuğu, bu ikilinin keyfiyeti ile keyiflendiği garip bir tılsım; tulum ile horon arasındaki aşk.
Bu ikilinin, yurdumun cennet diyarı Karadeniz olduğunu düşünenlere kısa bir bilgi. Horon, Karadeniz dışında, savaşlar sonucunda göç edip daha çok Adapazarı, İzmit, Bolu, Bursa gibi illere yerleşen Karadenizli muhacirler ile 1923 Türkiye – Yunanistan nüfus mübadelesinde bölgeden Yunanistan’a gönderilen Hıristiyan Rumlar ve Gürcistan’ın Acara bölgesinin halkı tarafından, horon milli bir dans olarak oynanmaktadır.
Erkekler tarafından oynanan horonlar ne kadar hızlı ve sert ise, kadınların oynadığı ve ‘kız horonu’ denen horonlar da o kadar yumuşak ve zarif hareketler ile oynanır.
Tulum ile horon arasında, ikili büyülü konuşma başladığında, bu coşkuya eşlik etmeyen kalmaz, kalamaz. Mutluluğun elinden tutarsan mutlu olursun, güzelliği ararsan görürsün. Mutluluk toprak ise, güzellik üzerinde yetişen bir çiçektir, sulamak lazım, korumak lazım ve böyle aşklara eşlik edip büyütmek, coşmak, bazen abartmak, bazen dibine kadar suyunu çıkartmak lazım böyle keyfiyetlerin. O zaman o da mutlu olur ve coşar. Dolayısıyla bizlerde.
Tabiî ki böyle güzelliklere gönül vermek, emek vermek, çoğu zaman birçok şeyden ödün vererek, yaşatmak adına beslemek lazım bu güzellikleri. Aksi durumda nasıl şakısınlar, bizi mutlu etsinler.
Tulum insanı bulutların üzerine oturtup gezdirir, gökyüzündeki arkadaşlar ile konuşturur, hayaller ile buluşturur, bulutların üzerindeki hamakta sallandırır. Horon ise ‘çok daldın gittin, biraz da coşalım’ der ve başlar her şey. Bulutların üzerinde uzanarak, iki elin çenende aşağıyı, bazen yukarıyı seyrettiğin güzel dakikaları aşağıda coşmak adına kendini aşağıya bırakırsın. Salınan bir kuşun kanatlarına atlar ve horona dâhil olursun. Güzel insanlar ile yaptığında daha da coşarsın.
Bu işe gönül verenler var elbette ki ve bunlar içerisinde öyle bir grup var ki bahsetmeden geçemeyeceğim, yeni tanıştığım; ‘Horon evi’ ailesi. ‘Horon evi’ adı ile kurulmuş bu ekip ‘horon’daki birlik kavramını tam olarak yaşıyor ve kendilerine buldukları ismin de hakkını tam anlamı ile veriyorlar. Kendilerini horona adamış, kemençe ile de bu güzelliklerini süsleyen bir aile. Horondaki birliktelik kavramını bu grupta hakkıyla görebilirsiniz. Güzel olan şeyler paylaşılmalı diyerek sizler ile paylaşıyorum bende; www.horonevi.com
Sizleri mutlu edecek şeyleri muhakkak keşfedin ve ellerinden tutup büyütün ki kirlilikten uzak bir dünya için adım atmış olalım diyorum, naçizane…
Metin: Doğa Gül / Başka Bir Açıdan, fotoğraf: İsmail Şahinbaş
05.08.2011
